Misschien denk je altijd al diep na over dingen. Voel je je verbonden met mensen, dieren en natuur. Voel je vaak goed aan hoe een ander zich voelt. Heb je af en toe tijd voor jezelf nodig om gewoon wat te mijmeren, zodat je weer wat ruimte in je hoofd krijgt en je je hart weer kan voelen. Allemaal eigenschappen die aangeven dat je een gevoelig mens bent. Wanneer je in de pubertijd komt, merk je waarschijnlijk nieuwe gevoeligheden snel op. Zowel lichamelijk bijvoorbeeld; ander soort buikpijn, hoofdpijn, je hebt het soms warmer, je reageert anders op suiker, als emotioneel bijvoorbeeld; je wordt opeens boos of voelt je verdrietig, eenzaam of druk.
Bij een meisje van ongeveer 11 jaar en bij een jongen vaak rond 13 jaar, begint je lichaam te veranderen.
Als je hierover meer wilt weten en je vraagt het mensen of gaat op zoek op internet of in boeken dan zal je veel horen over dat haartjes gaan groeien op nieuwe plekken. Over borsten die gaan groeien, natte dromen die komen en verliefdheid. Je leert dan dat dit alles komt door hormonen. Als je wat verder doorvraagt, zoekt of leest ontdek je dat je hersenen in de pubertijd een enorme groei doormaken. Alleen niet alle gebieden in je hersenen groeien gelijktijdig. Hierdoor lopen de hersengebieden een tijdje uit de pas. Dit maakt het bijvoorbeeld moeilijker om te plannen. Je kan risico’s minder goed inschatten, je overziet de consequenties van wat je doet niet altijd.
Dit zijn eigenlijk allemaal heel technische veranderingen, maar ze hebben grote gevolgen voor hoe je je voelt en gedraagt.
Al die nieuwe gevoelens kunnen best overweldigend zijn. Het kost even tijd om te begrijpen waar ze vandaan komen, wat ze je vertellen en hoe je ermee om kan gaan. Dit is soms verwarrend, moeilijk, spannend en irritant. Je bent bezig uit de kinderwereld te stappen. Opeens ligt daar een hele wereld voor je voeten. En alles lijkt veranderd.
Vaak zal je het idee hebben dat je ouders je niet meer begrijpen. En het lukt maar moeilijk om dingen uit te leggen. En zelfs als je ze uitlegt, lijken ze jou nog altijd niet echt te begrijpen. Dit kan heel frustrerend zijn en eenzaam voelen. En zelfs een beetje angstig. Want juist je ouders waren altijd degene die jou het best begrepen. Dat maakt dat je je veilig voelde.
De ontwikkeling die je nu doormaakt helpt je te leren meer op jezelf te gaan vertrouwen. Meer je eigen mening leren begrijpen en dat het oké is als iemand je niet begrijpt of een andere mening heeft. Uiteindelijk zal je ook leren je mening goed te onderbouwen.
En of je het eens bent of niet, heeft niets met liefde te maken.
Je ouders, je vrienden, je familie zullen niet minder van je houden als je het niet met elkaar eens bent.
Je zal ontdekken dat de liefde en de steun van je ouders altijd blijft. Al voelt dat misschien niet altijd zo. Je zal het niet eens zijn met bepaalde regels thuis en op school. Je zal vast af en toe heel boos worden. Niet begrijpen waarom jij je aan die stomme regels moet houden. Je zal je onbegrepen voelen.
Je ouders loodsen jou door deze verwarrende tijd, terwijl jij hen helpt leren dat ze jou steeds wat meer verantwoordelijkheid kunnen geven.
Daarnaast zal je soms ook heel boos worden of je verdrietig voelen zonder zelf precies te weten waarom. Je wilt dan helemaal niet boos worden of verdrietig zijn, maar het overkomt je gewoon. Als dit je overkomt kan dat best spannend zijn. Je begrijpt jezelf dan niet meer zo goed. Vervolgens reageert de ander ook nog eens op jouw boosheid of verdriet en moet je daar ook nog mee omgaan. Geen makkelijke opgave soms.
Maar ik beloof je, het blijft niet zo.
Het wordt vanzelf makkelijker. En bedenk dat je vrienden hetzelfde meemaken als jij. Dus zoek elkaar op. Praat erover. Zeg hoe je je voelt. Heb begrip voor een vriend of vriendin die opeens boos of verdrietig is. En probeer het niet te verwarren met wie jij bent of met wat iemand van jou vindt.
Ik daag je uit te oefenen met je vrienden, je ouders, je familie. Durf boos te zijn, durf te voelen wat het met jou en de ander doet. Durf het oneens te zijn over iets.
Het belangrijkste is dat je goed voor jezelf zorgt.
Hiermee bedoel ik dat je niet iets doet om een ander blij te maken, maar dat je durft te kiezen voor waar jezelf blij van wordt. Maak het bespreekbaar. Geef het aan. Vecht voor wat jij belangrijk vindt. Blijf hierbij in contact met de ander. Dus blijf luisteren naar wat de ander zegt. Blijf kijken naar wat het met de ander doet. Verandert dat iets voor jou? Kan je het nog anders uitleggen? Bekijk het eens van de andere kant. Wil je dan je mening veranderen? Of kan je tot een andere oplossing komen samen? Of blijf je bij je standpunt?
En onthoud, hoe boos je ook wordt, hoe stom je iedereen ook vindt, zelfs als je iemand even haat en het voelt of dat altijd zo zal blijven, de liefde blijft. Die zit veel dieper.
Je bent op weg een nog mooier persoon te worden. Laat jezelf zien. Je mag er zijn!
